Podrinjsko-kolubarski region nalazi se u severozapadnom podrucju sredisnje Srbije i zauzima povrsinu od 5.745 kvadratnih kilometara, a po popisu 1991. godine na ovom podrucju je zivelo 540,2 hiljade stanovnika u 446 naselja na teritoriji od 14 opstina.
U razvoju naselja posle drugog svetskog rata ispoljile su se izvesne pravilnosti koje su bile u skladu sa promenama u razvoju na ostalim podrucjima Srbije, a svode se na: sve izrazeniju depopulaciju koja je vremenom zahvatala sve veci broj naselja, narocito malih; razvoj strukture delatnosti koji se odvijao od nizih ka visim, razvijenijim oblicima, posebno kod vecih naselja; najintenzivnije promene u naseljima u okolini gradova; teznju za uspostavljanjem uravnotezenog odnosa sekundarnog i tercijarno-kvartarnog sektora delatnosti kod svih, a narocito vecih naselja i na usporavanje intenziteta promena u gradovima.
Gradovi, Valjevo, Sabac i Loznica, su jedina naselja u Regionu koja su imala uticaj na transformaciju okolnih naselja. Promene u okolnim naseljima gradova uglavnom su bile povezane sa evolutivnim razvojem gradova. Efekti razvojnog delovanja ostalih opstinskih centara izrazeni su pretezno samo na teritoriji samog centra.
Proces redistribucije ukupnog
i aktivnog stanovnistva uslovljava sve vece razlike u razvijenosti naselja
sa tendencijom koncentracije oko gradova i drugih opstinskih centara, i
tendencijom aglomeriranja stanovnistva u okolini glavnih saobracajnih pravaca.
Tako su se formirali primarni pojasevi razvoja na potezu Sabac-Loznica
i u pojasu oko reke Kolubare, nizvodno od Valjeva. Periferna podrucja Regiona
sa gradovima u ivicnom delu su od veceg znacaja za razvoj naselja od njegovog
unutrasnjeg dela.
KLJUCNE RECI:
naselje, geografija, stanovnistvo,
delatnosti, faktori, grad, centar, selo, razvoj, promene.
|
|