Cilj naseg istrazivanja bio je da se utvrdi: uloga autonomne neuropatije i autonomne disfunkcije u pojavi faktora koji mogu dovesti do iznanadne srcane smrti i velikog mortaliteta u bolesnika sa secernom bolescu, kao i mogucnosti rane dijagnostike i lecenja ovih poremecaja.
U radu je obradjeno 128 bolesnika i to 103 bolesnika sa diabetes mellitusom i 25 bolesnika bez diabetes mellitusa sa infarktom miokarda. Funkcija autonomnog nervnog sistema je ispitivana primenom 5 testova za kardiovaskularne reflekse: Valsalva manevar, Test dubokog disanja, Test ustajanja, Ortostatska hipotenzija, Hand grip test i analizom RR varijabiliteta Holter monitoringom. Koronarna bolest je dijagnostifikovana koronarografijom (stenoza>70%) i testom opterecenja (ST depresija>1mm), ukoliko nije bilo kontraindikacija.
Svim bolesnicima je radjen eho srca sa sledecim parametrima: poremecaj sistolne funkcije (EF<40%), poremecaj dijastolne funkcije (E/A<1), M-MOD parametri.
Rezultati: stariji bolesnici sa duzim trajanjem dijabetesa imali su cesce autonomnu neuropatiju. Bolesnici sa autonomnom neuropatijom imali su znatno cesce pojavu koronarne bolesti, pozitivnosti testa opterecenjem, poremecaja sistolne funkcije leve komore, dilatacije leve komore, tezih poremecaja ritma i asimptomatske ishemije. Bolesnici sa velikim RR varijabilitetom koji su imali tahikardne i bradikardne epizode imali su teze poremecaje ritma i pojavu ishemije. U ranoj postinfarktnoj fazi je postojao mali RR varijabilitet koji je kasnije rastao. Koronarna bolest se vise javljala u bolesnika sa malim i velikim RR varijabilitetom, odnosno dominacijom simpatikusa i parasimpatikusa. Valsalva test i Test dubokog disanja su bili pozitivni u najvecem broju slucajeva sa autonomnom neuropatijom, dok je Test ustajanja bio pozitivan u oko trecine bolesnika bez autonomne disfunkcije. Hand grip test je bio pozitivan u skoro svih bolesnika sa kompletnom denervacijom i ostecenjem simpatikusa, dok je ortostatsku hipotenziju imala samo trecina istih bolesnika. Holter monitoringom su dobijeni precizniji podaci o postojanju autonomne disfunkcije.
Rezultati ove studije su ukazali
da disfunkcija simpatikusa i parasimpatikusa i odsustvo njihove ravnoteze
igra kljucnu ulogu u patogenezi kardiovaskularne disfunkcije i iznenadne
srcane smrti, sto govori o znacaju ranog otkrivanja i lecenja autonomne
disfunkcije.
KLJUCNE RECI:
iznenadna srcana smrt, diabetes
mellitus, autonomna disfunkcija, autonomna neuropatija, simpatikus, vagus,
infarkt, angina pektoris, RR varijabilitet, poremecaji ritma.
|
|